ಕಲ್ಲಲ್ಲ ನನ್ನೀ ಕಲ್ಲು ಮೂರುತಿ...

ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಿಂದ 

ಕಡು ಬಂಡೆಯೊಂದ

ಕಡಿದು ತಂದೆನಂದು 

ಕೆತ್ತಿ ರೂಪವ ಕೊಟ್ಟೆ 

ನಯದ ಲೀಪವನಿತ್ತೆ 

ಕಳೆತಂದೆ ಕುಸುರಿಯಲಿ 

ಆಭರಣ ಮಾಡಿ

ಅರಳಿತಲ್ಲಿ ಸೋಬಗಿನಲಿ

ನನ್ನ ಕಲ್ಪನೆಯ ಬಿಂಬ 

ನಾ ಕಂಡೆ ಅಲ್ಲಿ-

ನನ್ನ ದೇವರನೆ

ಭಕ್ತಿ ಸುಧೆಯೋಳು ಮುಳುಗೆ 

ಕಲ್ಲು ಎಂಬುದ ಮರೆತು 

ನಡೆದಿತ್ತು ಮೌನದಲಿ -

ಪ್ರೀತಿಯ ಆರಾಧನೆ 

ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡಿತು ಅಲ್ಲಿ 

ಅಂತರಾಳದ ಚಿತ್ರ 

ಪ್ರೆಮಮೂರ್ತಿಯೊಳು ಬೆರೆತು 

ಮೋಹ ಪ್ರೇಮವ ಬೆಸೆದು 

ಕಲ್ಲು ಕಲ್ಲಲ್ಲ 

ಮುರ್ತಿಯಾಯಿತು ಅಂದು 

ಜೀವ ತಂತಿಯ ಮಿಡಿದು 

ಕಲ್ಲು ಕಲ್ಲೆ ಎನುವುದನು

ಒಪ್ಪಲೇ ನಾನಿಂದು 

ಕಲ್ಲೋಳು ಬೆರೆತ -

ನನ್ನೀ ಭಾವ ಕಲ್ಲೇನು 

ದೇಹವಿಲ್ಲದೆ ಜೀವ ಉಳಿವುದೇನು 

- ಸುಬ್ಬು